De herfst is van oudsher de periode van de recepten uit grootmoeders tijd. Heerlijk, stoofpot, stamppot, wild. Ik hou ervan. Eerlijk eten met de ingrediënten die in dit jaargetijde voorhanden zijn. Jarenlang ben ik ervan overtuigd geweest dat het prima was om dergelijke gerechten op tafel te zetten. Mijn familie heb ik er eigenlijk ook nooit over horen klagen.
Maar toch, als ik zo naar alle reclames kijk, dan doe ik het toch helemaal verkeerd. Ik moet over op vegan. Trouwens, ik moet ook af van het Nederlandse eten. Dat is helemaal uit. Tegenwoordig eet je geen punt meer, maar een slice. En we eten voortaan uit een bucket. Nou klinkt dat wel prima, want eten uit een emmer lijkt dan weer helemaal niet smakelijk. Natuurlijk klinkt het ook allemaal veel hipper, een aardappel, wat is dat nou voor een burgerlijk geval. Nee, dan noemen we het potatoe, en dat moet dan natuurlijk wel crispy zijn. We laten ons eten bezorgen in een box, helemaal fresh en healthy. De kleuren zijn er ook helemaal op aangepast. Helder wit is uit, alles is verantwoord bruin.
Alleen, bruinbrood kan zelf niet meer hè, dat moet havermoutbrood zijn. Liefst dan nog met lijnzaad en pitten. Ook helemaal verantwoord. We drinken er een smoothie bij. Liefst in de kleur groen, dat ziet er ook helemaal te gek uit. Ik kan er niet aan wennen hoor. Groene drankjes, da’s niks voor mij. Net zomin als blauw eten, dan kan ook niet.
Nu heb ik ook wel het idee dat fabrikanten bepaalde producten ‘gezonder’ in de markt zetten dan ze eigenlijk zijn. Veel lightproducten zijn helemaal niet zo gezond. Maar we slaan in Nederland altijd zo door. Ineens mag er niks meer. En moet alles in het Engels. Want dat is hip. “And happening.” En veel duurder dan de eerlijke producten die je gewoon bij de groenteboer koopt.
En dan denk ik met weemoed terug aan de keer dat ik naar de serie Grijpstra en De Gier zat te kijken. Op zaterdagmorgen. Zij zaten in een cafeetje een broodje halfom te eten. Een wit broodje met lever en pekelvlees. Mijn maatje en ik keken elkaar aan, ik ben in de auto gesprongen en naar de bakker en de slager gereden. Heerlijk. En het zal best helemaal niet verantwoord zijn, ik geloof het zo maar. Alle zichzelf respecterende foodies halen nu waarschijnlijk griezelend hun neus op. Maar ik heb er heerlijk van genoten. Dat wel.
Machteld Berkelmans 
Ik weiger om met de groene gekte mee te gaan. Heb uberhaupt niet veel met rauw. Daarbij moet gesteld dat ik salades in Duitsland bijvoorbeeld vaak heel lekker en smakelijk vind, maar in NL altijd veel te grof gesneden en te zuur aangemaakt. Ik snap ook niet dat ik op een broodje kaas een halve groententiin meegeleverd krijg. En altijd grof gesneden. Is dat luiheid of verteert het dan beter? Kaas is kaas toch? Ik geniet nog wel eens van een heerlijk broodje kroket van de in onze stad zo bekende firma Kwekkeboom. Bloedheet, lekker bakkie thee er bij en genieten. Dat is in hun zaken een verademing. Kennen ze ook petit-fourtjes met de smaak die ik me van vroeger herinner. Groenten eet ik wel hoor, daar niet van, maar al die nieuwkomers aan het front van de dagelijkse menu’s laat ik me graag voorbij gaan. Uitheems eten vind ik zelf heerlijk. Gisteren nog vergast op een Indische maaltijd. Dat ruikt al zo lekker, bloedheet, spicy (om maar eens een Engelse term te benutten) en voedzaam. Nee al die nieuwe flauwekul laat ik me voorbij gaan. Maar zoek maar eens naar een normaal belegd broodje zoals wij in Amsterdam nog wel eens vonden bij vDobben. Pekelvlees, of een gekookt ei met lekker veel zout en peper en dik belegd met boter. Het mag allemaal niet meer…want….dit of dat. Ter compensatie eten we wel eens of twee keer in de week vegetarisch ‘vlees’, opdat we meehelpen om de bossen nog verder om te hakken voor soja-oogsten. Maar verder….smakelijk eten!! Wat ook…..:)
LikeLike
Nou, lever en pekelvlees zijn mij inderdaad iets te heftig, ook allebei apart, maar da’s een kwestie van smaak.
Voor de rest denk ik dat je gewoon te oud bent voor de moderne voedingspatronen. Net als ik 😂.
Groeten van het vrouwtje
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan je hier goed volgen, Machteld. Ben ook niet zo vooruitstrevend en experimenteel, als ik dit zo goed benoem.
Rauwkost…..ala, voor ‘de grap’ en zeker niet als hoofdbestanddeel. Ben geen rauwkostkonijn. Meer Bourgondisch. Ook wat in de richting van ‘wat de boer niet kent, dat vreet ie niet’. Oké, Italiaans, Indisch, Chinees, maar beslist geen Japans (zeewier ed).
Heb groot respect voor vegan-eters en doe bij uitzondering/gelegenheid mee en moet bekennen dat het bewuster ‘eten’ is, met meer nadruk op het voedsel, en dat is goed. En meer redenen zijn goed en aanbevelenswaardig te noemen. Hou ook niet van plastische gerechten, zoals varken aan het spit of dieren met nog ogen in hun kop en dan zo opgediend….brrr. Kreeften in kokend water, nog zo iets! Walgelijk eigenlijk. Vissticks hebben hier mijn voorkeur.
Beetje dubbel sta ik hierin en haat het grootschalig geconsumeer waar ik in de ogen van een veganist aan meedoe. Maar goed, ik durf gewetenloos adem te halen, zonder wroeging, en verder te consumeren. Een imperfecte mens heeft gesproken. 😐
LikeGeliked door 1 persoon