Het beloofde land

In 1492 zette Christoffel Columbus de eerste stappen op het continent dat later aangeduid zou worden als ‘de nieuwe wereld’. Het was oktober, herfst, dus de toen nog ongerepte natuur moet er spectaculair uitgezien hebben. Wat zullen de eerste avonturiers zich onoverwinnelijk gevoeld hebben. Een heel nieuw land, wachtend om ontgonnen te worden. Gelukszoekers uit Europa trokken in groten getale naar het beloofde land. Daar zouden ze het helemaal gaan maken. En dat de inheemse bevolking het daar niet mee eens was, dat was bijzaak. In een reservaat met die indianen.

Nu, meer dan 500 jaar later, staat Amerika aan de vooravond van bijzondere presidentsverkiezingen. Als Europeaan volg ik de ontwikkelingen van afstand maar wel met interesse. Zou het dan echt gaan gebeuren, zou de man die in zijn leven al meer mensen heeft beledigd dan Theo Maassen en Hans Teeuwen bij elkaar, president worden?

Het is een bijzondere man, dat wel. Zijn echt-Amerikaanse roots liggen in Duitsland, via zijn vader, en in Schotland, via zijn moeder. Toch is hij volgens hemzelf de belichaming van de Amerikaanse droom. Hij is wat Amerika nodig heeft om weer groot te worden.

“De Verenigde Staten zijn een vuilnisbelt geworden voor de problemen van alle anderen.“ Andere landen sturen volgens hem hun avonturiers richting Amerika, rovers, dieven, verkrachters, gelukzoekers. Hé, gelukzoekers, waren dat niet die mensen die Amerika groot hebben gemaakt? Oh nee, dat was anders. Dat is waar. Daarom is hij toch van plan een groot hek te plaatsen tussen Amerika en Mexico. Voorkomen is beter dan genezen.

Toch bijzonder voor iemand die getrouwd is met een buitenlandse vrouw. Hoewel ook zij daar zelf anders over denkt. Ook zij is ervan overtuigd dat Donald het land weer groot gaat maken.

Gelukkig heeft Trump overal verstand van, van het inenten van je kinderen worden ze autistisch, de opwarming van de aarde is grote onzin en als je zaken wilt doen, moet je dat doen op zijn onnavolgbare wijze. Gelukkig is failliet gaan in Amerika geen schande, ook niet als het twee keer gebeurt. Ook heeft hij oog voor vrouwelijk schoon, de schoonheidswedstrijden Miss USA en Miss Universe zijn als sinds 1996 zijn eigendom. Wel jammer dat een aantal televisiezenders niet meer met hem willen samenwerken. Zij vinden zijn uitlatingen toch iets te bar.

Toch heeft hij ook aanhang. Zeker in de kringen van de wapenlobby. Het grondrechtelijk recht van iedere Amerikaanse burger om zichzelf te mogen verdedigen. Door middel van het dragen van een wapen. Wel jammer dat dat recht door mensen met problemen vaak misbruikt wordt door een bloedbad aan te richten. Bij voorkeur op universiteiten waar jonge mensen nog een hele toekomst voor zich hebben. Of kleine kinderen die in het nachtkastje van papa een heel spannend speeltje vinden. En daarna een levenslang trauma overhouden aan het aanzicht van hun dode broertje of zusje.

Ik ben heel benieuwd hoe het allemaal gaat lopen, in november. Onderschat de Amerikanen niet, zij hebben al heel wat vreemde dingen laten gebeuren.

Zie je ze al samen staan, Geert Wilders en Donald Trump. Ik weet zeker dat de internationale kappersassociatie met jeukende handen staat. Nee, ik hoop toch echt dat de machtigste man ter wereld een vrouw wordt.

 

 

Advertentie

Jeugdliefde

Ik zal vier, hooguit vijf jaar oud geweest zijn, toen ik een deel van mijn toekomst al compleet had uitgestippeld. Ik had namelijk op dat moment al besloten met wie ik zou trouwen en de rest van mijn leven zou doorbrengen. Ik meen mij te herinneren dat de jongeman in kwestie het destijds met mijn plannen eens was. Maar het kan ook zijn dat mijn voortvarendheid hem de mond snoerde, ik weet het niet. Wat ik wel weet, is dat wij onafscheidelijk waren. Ik denk dat we even oud waren, misschien was hij een jaartje ouder, maar meer zeker niet. We zaten immers samen op de kleuterschool. En een prettige bijkomstigheid was dat hij samen met zijn ouders en oudere broer een paar huizen verwijderd van mijn ouderlijk huis woonde. Dit vergemakkelijkte het contact enorm. Lees verder