“Oh my god, ik ben mijn muntje vergeten.”

“Dan haal je dat toch even, het is een minuut lopen.”

“Oh, ja, wacht je dan even op mij?”

“Ja, natuurlijk.”

“Oh my god, hij is boos op mij.”

“Hoezo?”

“Nou, omdat ik niet binnen een minuut reageerde. Maar ik heb toch ook vakantie.”

”Ach, dan moet je gewoon de Wifi uitzetten, dan ziet hij niet dat zijn bericht is aangekomen.”

“Oh ja, dat is wel verstandig.”

“Maar ik snap het ergens wel hoor, jij zou andersom ook graag hebben dat hij reageerde.”

“Ja zeg, ik ben toch echt wel op vakantie hoor.”

“Oh my god, ik ben mijn badschuim en shampoo vergeten.”

“Je mag die van mij wel lenen, ik schuif hem onder de deur door.”

“Maar dan moeten we wel tegelijk douchen.”

“Dat klopt, anders komen we niet uit.”

“Mijn muntje doet het niet.”

“Echt niet, dan moet je op die knop voor teruggave drukken.”

“Oh ja, hij doet het.”

“Mag ik jouw shampoo?”

“Wat zeg je, ik versta je niet, ik ben een maskertje aan het opdoen.”

“Oh my god, wat is die douche heet.”

” Hoe lang zou je kunnen douchen?”

“Ik weet het niet, ik denk vijf minuten.”

“Vijf minuten!!??”

“Nou ja, misschien wel langer.”

“Ik mag het toch hopen. Ik moet ook mijn benen nog scheren.”

“Oh ja, vergeten, en ik wil ook een rokje aan.”

“Mijn warm water is op!”

“Dan wordt het scheren met koud water.”

“Oh My God!”

Er klonk gestommel en ik pakte snel mijn spullen in. Gelukkig was ik al klaar met de simpele bezigheden die ik had. Op mijn leeftijd neem je de maskertjes niet meer mee naar de camping. Die moeten tegenwoordig langer zitten dan de korte tijd die de douches me daar bieden. Maar ik zorgde dat ik op tijd weg was. Volgens mij is er voor een tienermeisje nl. niks zo gênant als een oud mens dat gierend van de lach jouw ernstige gesprekken staat te volgen.