Ik heb er al eerder over geschreven, over mijn quilty pleasure van het lezen van commentaren op Social Media. Ik kan er zo van genieten. Vooral posts over bijvoorbeeld klimaatverandering kunnen rekenen op een stevige discussie. De voor- en tegenstanders van het artikel slaan elkaar om de oren met al dan niet gegronde argumenten. Naarmate er meer commentaar komt, worden de opmerkingen ook fanatieker en hatelijker. Je zou bijna adviseren het rustig aan te doen. Van die verhitte discussies alleen al warmt de aarde op.
Erg leuk zijn ook de posts over dingen die de politiek raken. Links en rechts staat klaar om te melden wat er allemaal verkeerd gaat in het land. En dat dat de schuld is van die ander. Want zelf doen we uiteraard helemaal niks verkeerd. Sterker nog, we zijn eigenlijk het slachtoffer. Iedereen heeft een mening maar niemand vraagt naar de achterliggende feiten.
Pas las ik ook weer een bericht over het rookbeleid dat een bepaalde voetbalvereniging gaat doorvoeren in het stadion. Roken wordt verboden in de publieke ruimtes dus ook op de tribune. Ik klik benieuwd op “meer opmerkingen weergeven” en ja hoor, daar komen ze. Tegen roken, tegen verboden in het algemeen, voorstander van het verbieden dan ook van broodjes kroket en blikjes bier. Geweldig. Vooral de verwensingen die mensen bedenken voor anderen die zij nog nooit gezien of gehoord hebben. Of de commentaren op de bestuursleden van de club. Die moeten heel snel hun ontslag indienen en iets anders gaan doen want het beleid rammelt aan alle kanten. Wel roken verbieden maar geen fatsoenlijk voetbal kunnen bedrijven. Alsof het een met het ander te maken heeft. Ikzelf ben helemaal geen voetbalvolger maar ik ben die ene Facebook-relatie toch weer dankbaar dat hij commentaar gaf. Beschaafd commentaar, gelukkig, maar het maakt mij weer attent op een hele reeks kletspraat.
Zouden die mensen nu denken dat dat commentaar echt zoden aan de dijk zet? Ik kan me niet voorstellen dat de aangesprokenen in kwestie de opmerkingen lezen en denken “poeh, laat ik het beleid maar wijzigen en daarna mijn ontslag indienen.” Waarschijnlijk lezen ze de reacties helemaal niet. Heel verstandig.
Gelukkig ben ik niet de enige die met een brede grijns mee kijkt. Het mooiste commentaar las ik laatst. En dame tagde haar vriendin met de woorden “Heerlijk zo’n discussie, pak jij de popcorn vast..”
Geen groter digitaal genoegen dan een loopgravenoorlog op inhoud van politiek, klimaat of pakweg de liefde voor een stad. Ik volg en doe soms even mee. IK vind de discussie leuk op inhoud, niet op de persoon. Hoe abject mensen ook kunnen zijn, ik wens ze niet snel een ziekte of dood toe. Dat valt elders nog wel eens te lezen. Het toetsenbord is kennelijk geduldig. Tuurlijk zet ik ook wel eens iets online wat bijzondere reacties ontlokt. Maar ik doe het ook om te prikkelen, om reactie te krijgen. Als we met zijn allen inslapen is er ook niet veel aan….toch?? 🙂
LikeLike
Je vergeet nog de vega (n) discussies. Die zijn ook lezenswaardig fel 😉
LikeLike