Met de komst van de smartphone is ook een heel bijzonder fenomeen ontstaan. Een fenomeen waar het nut er van volledig aan mij voorbij gaat. De selfie. Mensen die zich in allerlei bochten wringen om een foto van zichzelf te maken met een bijzondere achtergrond. Omdat de armen van een mens maar een beperkte lengte hebben, zijn de portretten over het algemeen niet om aan te zien. Wallen, rimpels, onderkinnen, het komt allemaal prominent in beeld. De hoek van waaruit de meeste foto’s worden genomen is zo slecht dat als de foto door een ander was genomen, je desnoods een rechtszaak had aangespannen om publicatie te voorkomen.

Natuurlijk gaat het om de omgeving, de situatie. En daarvoor gaan we ver. Een zeehond die even ligt te rusten op het strand wordt onder het mom van “misschien mankeert hij wel wat” belaagd door wandelaars die hun kans schoon zien. “Leuk Piet, ga er eens naast staan.” Een meer heldhaftige wandelaar waagt het de arme zeehond aan te raken. Het dier raakt meer en meer gestrest en, jawel, haalt uit naar de fotograaf. En ik denk “goed van je”. Want niet de gebeten fotograaf is het slachtoffer, dat is de zeehond die er helemaal niks van snapt. De dierenbescherming kan waarschuwen wat ze wil, wij Nederlanders weten het toch altijd beter.

Natuurlijk is dit niet alleen een Nederlandse kwaal, het komt overal voor. Zo las ik dat in Tasmanië de bewoners van Maria Island een eed hebben afgelegd om wombats te beschermen. Toeristen belagen deze knaagdiertjes met hun zachte pels met hun selfiestick. En met welk doel? Ze bereiken er alleen maar mee dat de jongen van deze dieren door hun stress zichzelf verwonden of erger. En als er dan een keer een dier is dat zijn kans schoon ziet en zichzelf beschermt, dan is het huis te klein. Alles voor de social media.

Waar ik dan wel weer om kan lachen, is het nieuws over een vrouw die met een geladen vuurwapen poseert voor haar vriend en hem per ongeluk doodschiet. Ik weet het, het is heel tragisch, maar hoe dom kun je zijn. Uiteraard gebeurde dat in de Verenigde Staten, het land waar je in de supermarkt een geweer koopt en je revolver bewaart in het nachtkastje. Waarschijnlijk was het zijn wapen en vond zij het wel spannend om het ding vast te houden. Koel staal, gevaarlijk, dodelijk, supersexy. “Uitkijken hoor, hij is geladen, niet je vinger aan de trekker.” De vrouw in kwestie staat te stuntelen, want een wapen is zwaarder dan je in eerste instantie denkt. “Oeh, dat valt toch nog best tegen”, ze probeert zwoel te kijken en oeps, er klinkt een knal. Op zich ook raar, want ook de trekkerdruk is veel zwaarder dan je zou verwachten. Misschien was het een excuus, wie zal het zeggen.

Een selfie, het internet is er van vergeven. En dat geeft niet, dat moeten mensen vooral zelf weten. Maar jongens, neem jezelf toch alsjeblieft niet zo serieus. Zelfs de zelfportretten van Vincent van Gogh misten een onderdeel.