Onder het motto “we moeten het er het beste maar van maken, het is nu toch zo” gingen we dan toch maar op zoek naar een andere caravan. Het budget was vastgesteld en we konden van start. Natuurlijk begonnen we, zoals dat in deze tijd hoort, op internet. Lang leve Google. Als je je zoekopdracht niet goed definieert, weet je echt niet wat je overkomt. Het is ook handig om het zoekgebied te verkleinen. Want het kan dan wel een mooie aanbieding zijn, Dokkum is toch best een eind rijden vanaf Brabant.
Naast de serieuze zoektocht konden we het ook niet laten om te kijken in de categorie Tabbert en veel te duur. Samen zaten we achter het scherm en verbaasden ons. Caravans zo groot als een huis, en bijna even duur. De duurste caravan die we tegenkwamen was een Kabe van maar liefst 118.900 euro. Stel je voor dat je daar een kras op maakt. Of dat Stef bedenkt dat een hor maar een lastig ding is en probeert daar doorheen te lopen. Ik zie het al helemaal voor me. Niet dat ons budget zo ver reikt, helemaal niet, maar het is wel grappig om te bedenken “wat als”. Maar misschien, als je zoveel geld kunt neertellen voor een caravan, dat je dan niet zo schrikt van een blutsje hier of daar. Hoewel, vaak is het bij de mensen met de oudste caravan het meest gezellig toeven. Daar hoef je in ieder geval je schoenen niet bij het dweiltje op het opstapje te laten staan.
Natuurlijk keken we ook naar de meest foute caravans die we konden vinden. Maar eerlijk is eerlijk, die grote Tabberts zijn wel van alle gemakken voorzien. Het is dat ze zo’n bijzondere naam hebben en gelijk een associatie met vioolspelende zigeuners bij een kampvuur oproepen. Want het is niet zo dat ze voor een prikkie te koop zijn. En je hoeft verder ook niks aan te schaffen, de magnetronoven en afzuigkap zijn prominent aanwezig.
Inmiddels zijn we ook bij een caravanbedrijf gaan kijken. De caravan die daar werd aangeboden, voldeed op internet helemaal aan onze wensen en eisen. En gelukkig viel het “in het echt” ook helemaal niet tegen. Natuurlijk, er zijn altijd grotere, mooiere en duurdere. Maar het ziet er naar uit dat we binnenkort toch weer een eigen plekje hebben in de Ardennen. En daar kan helemaal niks tegenop.
Machteld Berkelmans 
Op pad voor een camper met mijn toenmalige vriendin verbaasden wij ons ook over de talloze mogelijkheden.
De verkoper wist ons niet goed in te schatten. We kregen dus een brochure voor een rijdende bungalow met alles er op en aan. De inbouwgarage met kleine boodschappenauto was toch wel het summum. De prijs all inclusief bedroeg 2 keer de waarde van ons toenmalige huis.
Mijn vriendin wilde wel. Mijn trekkerstentje noemde zij een doodskist. Al droomde zij vooral van langdurige all inclusive cruisetochten over Tropische Oceanen van eiland naar eiland en palmstrand naar nachtclubs.
Ik wens jullie vooral heel veel plezier met jullie vakantie aankoop!
Zonnige groet,
LikeLike
Een caravan koop je ook voor een aantal jaren gebruik. En als dat gebruik op nette wijze gebeurt zijn ze ook tweedehands nog vaak goed bruikbaar en voor hedendaags begrip comfortabel. Onlangs zag ik op de Duitse TV een reportage over mensen die ook in de winter in die wagens zitten omdat ze hun caravan hadden uitgerust met extra isolatie en verwarming. Kleuren-tv er in en sommigen zelfs een miniversie van een badkamer. In de sneeuw hadden ze het prima naar de zin. Tja, als niet-kampeerder kijk ik er toch met enige verbazing naar. Mijn moeder vooral was van de hotels en ik nam dat gaarne over. Mijn onlangs overleden broer had echter een caravan/campertik en ging graag zes weken naar Frankrijk om in zo’n ding zich echt gelukkig te voelen. Enorme verschillen dus. Maar ik snap wel dat als je eenmaal verknocht bent aan caravan en/of plek je voor een nieuwe (andere) gaat en opnieuw kunt genieten! Vergeet die hor niet trouwens. Er zijn ook hondproof exemplaren hoor…
LikeLike
In de Verenigde Staten trekken velen met een camper naar het Zuiden.
Geen inkomen, geen sociale voorzieningen maakt dat velen een warmere plek opzoeken met minder vaste lasten. Het huis op wielen is dan het enige persoonlijke bezit.
Voor ons in het Rijke Nederland een ongelofelijke ontwikkeling…..
Stille groet,
LikeLike
Mijn ouders hebben zo’n piepkleine Eriba. Het is niet handig, maar wel heel schattig. Jullie gaan volgens mij wel voor iets groters. We zien vast wel een keer wat het geworden is als ie op zijn stek staat. Veel succes in elk geval.
LikeLike