Tegenwoordig moet alles ‘natuurlijk’ gaan en zijn. Natuurlijk is het nieuwe toverwoord. Het lijkt vaak ook op een revival van wat vroeger gangbaar was. En begrijp me niet verkeerd, ik ben ook absoluut tegen pesticiden, verkeerde toevoegingen en chemische smaken. Maar, zoals met veel zaken, ben ik bang dat veel mensen weer doorslaan. Daarom was ik ook blij verrast toen ik het artikel van Thomas Oudman las. Hij schrijft over Alain Levinovitz en zijn boek Natural.

Daarin wordt het voorbeeld van de bij ons zo bekende banaan aangehaald. Een banaan is fruit, natuurlijk, gezond. Haribo-banaantjes, hoewel toch wel heel lekker, zijn dat niet. Toch zijn ze allebei helemaal uit levende organismen voortgekomen en zijn ze beide het resultaat van menselijke bewerking. Bananen zoals die in Nederland in de supermarkt liggen zijn veel groter dan wilde bananen, ze zijn zo gekweekt dat ze geen ‘pitjes’ hebben. Zonder die zaden zou de plant in de natuur niet kunnen overleven.

Ik hou van eerlijk eten. Groente uit het seizoen, het liefst recht van de boer. Dat is voor mij mogelijk omdat ik in een dorp woon, waar veel boeren een bord “te koop” bij hun erf hebben staan. In een klein dorpswinkeltje wordt alleen verkocht wat echt uit de streek komt. Ik eet ook nog steeds vlees. Wel minder dan vroeger, maar om het nu helemaal uit te bannen, dat gaat me echt te ver. Wel doe ik mijn best om zo verantwoord mogelijk te kopen.

Ik maak gebruik van de voordelen die de moderne tijd mij bieden. Ik neem ibuprofen als ik hoofdpijn heb. Mijn maatje probeert zijn clusterhoofdpijn onder controle te houden met de hulpmiddelen die hem worden geboden. Hij experimenteert niet met voeding, een neuroloog, gespecialiseerd op dit gebied, heeft hem bezworen dat dat geen zin heeft. Modern onderzoek heeft dat uitgewezen. En waarom zou je dat in twijfel trekken.

Natuurlijk, je moet kritisch blijven. Wat ‘iedereen’ doet, hoeft niet automatisch goed te zijn. Een hype is niet altijd vooruitgang.

Maar het is fijn om te lezen dat er mensen zijn die op een kritische manier vinden dat vooruitgang niet altijd verkeerd is. En dat je ook mag kiezen voor moderne technieken.  Oudman schrijft “Niet voor niets eindigt Levinovitz zijn boek met een ode aan de twijfel. Denk niet meteen dat iets goed is zodra je het woord ‘natuurlijk’ ziet. Maar verwerp ook niet alles waar het woord natuurlijk in voorkomt, want dan trap je in precies dezelfde val.”