Eigenlijk verandert er nooit iets. Het kijken naar de Passion, vorige week, bracht me weer terug naar het feit dat Jezus de tollenaars uit de tempel sloeg. Zij bankierden in het huis van zijn vader. Nederland moet bijna massaal in opstand komen voordat de bestuurders van de ABN/AMRO beseffen dat een salarisverhoging van 100.000 euro toch echt niet kan. Terwijl het modale inkomen in Nederland nog niet de helft van die salarisverhoging bedraagt, verre van. Je vraagt je af of die zogenaamde topbestuurders nog wel weten wat er om gaat in het leven van de mensen die zij besturen. En zij staan hier niet alleen in, als zelfs Eva Jinek denkt dat gezinnen met een middeninkomen in Nederland 150.000 euro te besteden hebben, dan zijn we ver, heel ver van huis.

Ooit werden in mijn geboortestad Tilburg textielarbeiders uitgebuit. De prachtige villa’s van de fabrikanten spreken nog altijd tot de verbeelding, de verhalen over de feesten in de besloten clubs zijn nog steeds legendarisch. De armoede van de ‘gewone mens’, ach, die was niet belangrijk. “Hou jij ze dom, dan hou ik ze arm.” Een gevleugelde uitspraak van de invloedrijken. Of, zoals mijn oom, ook een kloosterling, het placht te zeggen “het is weer vasten, heren geestelijken, er is weer paling.” Ook zij waren vergeten waar het in het gewone leven om draait. De huisjes rond de Hasseltse kapel zijn het niet vergeten, zij getuigen nog altijd van een leven van sappelen en proberen de eindjes aan elkaar te knopen.

Een onderzoek geeft aan dat op dit moment ongeveer 85.000 mensen in Nederland afhankelijk zijn van de voedselbank. In Nederland, het land waar gemiddeld per persoon 50 kilo voedsel per jaar wordt weggegooid. Het land waar je moet reserveren om in een restaurant als de Librije voor 135 euro te gaan lunchen. Waar lelijke tomaten niet in de supermarkt belanden, maar op de vuilnishoop. Want lelijke groente en fruit, nee, daar kunnen we niet mee thuis komen. Uiteindelijk is er dus niks veranderd.

Ouderen zijn blij als zij twee maal per week onder de douche mogen, meer kan er niet af, meer geld is er niet bij de Thuiszorg. De staatssecretaris gaat pas handelen als zijn eigen moeder met een volle luier moet blijven lopen. Als zijn eigen vader aan de bel trekt. En al die andere moeders dan, en die vaders? Zij moeten maar een beroep doen op familie of buren. Maar wat doet het met je waardigheid, als je je moet laten wassen door je eigen kind. Of erger, als je kind je moet helpen om naar het toilet te gaan. Heb je daar je leven lang voor gewerkt, ben je daar zo oud voor geworden?

Nederland is een beschaafd en ontwikkeld land, het op drie na rijkste land ter wereld. Belangrijke ontdekkingen staan al eeuwen lang op naam van Nederlanders, we doen het goed in de ogen van de wereld. Misschien kijken we teveel naar anderen en te weinig om ons heen. Het is niet sexy om je te bekommeren om de zwakkeren. Daar kun je geen glanzende bolide van rijden. Je krijgt er vlekken van op je dure Italiaanse maatpak. Nee zeg, stel je voor. Armoede is vies. Daar moet je ver van blijven.

Zouden de bestuurders van ABN/AMRO weten wat mantelzorg is? En wat het inhoudt en doet met mensen? Of zouden zij denken dat ze zelf niet oud en hulpbehoevend kunnen worden. Zouden ze denken dat mensen die, door ziekte of andere pech, verliezen wat ze hebben, het allemaal aan zichzelf de wijten hebben. Zouden ze denken dat dat gewoon losers zijn. Of weten zij in hun hart misschien wel dat het eigenlijk niet kan, wat ze doen. En is het wachten nu alleen nog op het moment dat zij storm gaan oogsten.