Ik ben matig geïnteresseerd in politiek. Genoeg om voor mezelf uit te maken op welke partij ik wil stemmen maar niet zo dat ik kan reproduceren wie er allemaal in de kamer zit en met welk gedachtengoed. Natuurlijk, de bekendste politici ken ik, de minister-president, de mensen die vaak in het nieuws komen of aanschuiven bij de talkshows. En tijdens een verkiezingsperiode zie je natuurlijk de lijsttrekkers voorbijkomen. Of afgebeeld op posters die her en der in het dorp zijn opgehangen. Nu moet ik zeggen, in ons dorp krijgen de voormannen van de christelijke partijen wel een wat prominentere plaats. Alhoewel, ook Geert Wilders kreeg een plaatsje.

Toch heb ik een van de meest spraakmakende politici niet vertegenwoordigd gezien. Er hing nergens een afbeelding van Thierry Baudet. Terwijl die man zichzelf wel enorm fotogeniek vindt. Althans, die indruk krijg ik toch. Nou deel ik zijn politieke denkbeelden niet dus echt missen deed ik hem niet.

Stemmen doe ik wel, tenslotte hebben meer dan honderd jaar geleden vrouwen gestreden voor ons stemrecht. En dan vind ik het niet meer dan normaal dat ik daar gebruik van maak.

Eens in de zoveel tijd staat er een politicus op die niet alleen opvalt door zijn ideeën maar ook door zijn uitspraken en gedrag. De politieke carrière van de socioloog Pim Fortuyn was kort maar hevig, ik was het niet altijd met hem eens maar ik had hem graag gezien als minister-president. Al was het alleen maar om een frisse wind te laten waaien. Het heeft niet zo mogen zijn.

Iemand die nog altijd tot de verbeelding spreekt is Boer (Hendrik) Koekoek. Hij wist 18 jaar het pluche in de Tweede Kamer te bezetten. Zijn Boerenpartij was een protestgroep die zich tegen het Landbouwschap richtte, de verplichte bedrijfsorganisatie van de boeren. Ik was nog erg jong in zijn glorietijd maar ik kan me nog wel herinneren dat mijn vader een van zijn uitspraken regelmatig herhaalde “ik weet niet waar het over gaat, maar ik ben tegen.” Met name op het moment wij, zijn dochters, dingen van plan waren die hij wat minder geschikt vond. Koekoek was een omstreden figuur. En als ik lees waarom, was dat zeker terecht. Het beschuldigen van collega’s, verwaarloosde dieren in je eigen achtertuin, als je in een glazen huisje woont, moet je niet met stenen gooien.

En dan hebben we nu weer een nieuwe ster aan het firmament, genaamd Baudet. Jong, niet onaantrekkelijk. Maar zo vol van zichzelf dat het bijna eng wordt. Er bestaat een term voor deze aandoening, narcisme. Ik weet niet of deze diagnose gesteld is maar als ik hem zo bekijk, en hoor hoe hij denkt over vrouwen in het algemeen, dan denk ik dat ik maar oversla. Ik kan mijn stem beter gebruiken.