‘Stom’, veel mensen kennen het wel. Het lijstje van Linda de Mol waarbij (veelal bekende) Nederlanders mogen vertellen wat ze stom vinden. Het varieert van heel suffe tot heel hilarische onderwerpen. Zoveel mensen, zoveel meningen. Natuurlijk heb ik ook een dergelijk lijstje, met kleine en grotere ergernissen. Maar er is één ding, dat vind ik niet alleen stom, dat vind ik ook schandelijk. En eigenlijk is dat ook niet het goede woord, eigenlijk heb ik er geen woord voor. 

Een hele goede vriend woont samen met zijn vriend in een mooi appartement in de stad. Hij heeft een goede baan, fijne vrienden, kortom een prima leven. Toch zijn er mensen die hem dit leven op zijn eigen manier niet gunnen. Dat bleek onlangs maar weer eens.

Hij was op zaterdagavond even de stad in gelopen voor een biertje. Alleen, zijn partner had andere verplichtingen. Dat kwam weleens een enkele keer meer voor, geen enkel probleem. Na een gezellig borreluurtje besloot hij dat het mooi geweest was en ging naar huis. Op een gegeven moment voelde hij dat hij gevolgd werd. Hij keek niet om maar versnelde wel zijn pas. Dat was blijkbaar voor het groepje sukkels dat hem achtervolgde de trigger. Zij zetten het op een lopen. Hij probeerde te ontkomen maar tegen zes man leg je het al snel af. 

Wat er toen gebeurde, is met geen pen te beschrijven. Het ergste nog was op een gegeven moment de berusting die over hem heen kwam. “Laat het maar gebeuren, ik zie wel of en hoe ik morgen wakker word”. Gelukkig zijn er ook normale mensen op deze wereld en kwam er hulp. Het zestal zette het op een lopen. Hij werd geholpen en wist op zijn laatste krachten het politiebureau binnen te lopen. “Hebben ze wat gezegd”, was de vraag. Het enige dat hij zich wist te herinneren waren de woorden “het is toch een vieze homo.”

Natuurlijk, er zijn instanties, hij heeft veel steun aan Roze in Blauw en Slachtofferhulp. Maar het feit ligt er. Dat je in Nederland, anno 2017, nog steeds niet mag zijn wie je bent. Dat er nog altijd mensen zijn die een dermate beperkt verstand hebben dat ze niet begrijpen dat niet iedereen hetzelfde is. En menen dit ‘recht te mogen zetten’. Wat wij die mensen gewenst hebben is ook niet voor herhaling vatbaar.

Homohaat, het was altijd iets dat ver weg was. Niet bij ons, niet bij onze vrienden. Helaas, we zijn weer een stukje vertrouwen in de mensheid verloren.