Als kind had ik een heel simplistisch beeld van de wereldproblematiek. Ik had het ook zo opgelost. Gewoon al het geld dat wordt uitgegeven aan wapens, besteden aan eten. Dan hebben de mensen in de derdewereldlanden genoeg te eten en is er gelijk geen oorlog meer. Want er zijn dan geen wapens meer beschikbaar.
Later leerde ik dat het zo niet werkt. Aan oorlog wordt veel geld verdiend, aan voedsel niet. Dictators kunnen alleen de absolute macht behouden door mensen te onderdrukken. En er is altijd een groep mensen die aan zo’n dictator veel geld verdienen, dus hem het liefst aan die macht houden. Macht is immers het enige waar het om draait. Ik maak me geen illusies, de leiding van IS wil niet dat andere mensen hun geloof aannemen, zij willen alleen de macht over hen overnemen. Om daar dan weer geld aan te verdienen.
In Amerika zit nu een president die volgens mij denkt dat het één groot spel is. En dat hij op hoog niveau mee mag spelen, hoi. Ik moet zeggen, hij zit er al langer dan ik had verwacht. Ik had echt gedacht dat hij het al veel eerder niet leuk meer zou vinden. “Ze doen helemaal niet wat ik wil, ik krijg steeds commentaar, bah bah.” Nu heeft hij natuurlijk wel als een ware pater familias zijn nazaten en aanhang aan een goedbetaalde baan geholpen, dus wellicht raden zij hem tijdens de familiediners aan om toch nog even te blijven zitten. Macht en geld, daar zijn ze weer.
Ach, en als je dan naar die andere grootmacht kijkt, dan zie je daar iemand die zichzelf zo geweldig vindt dat hij het liefst poseert in poses als een echte man. Op een paard, ontbloot bovenlijf, God’s gift to women. En de rest van de wereld natuurlijk. Ook hij heeft waarschijnlijk een heel leger van mensen om zich heen verzameld die hem naar de ogen kijken. Niet omdat ze hem zo geweldig vinden maar omdat het hen persoonlijk goed uitkomt. Van tegenstanders houdt hij niet.
In het kielzog van de grote leiders volgt dan een stoet ‘mindere’ goden. De landen waar zij de scepter zwaaien zijn niet zo groot, hun ego echter des te meer.
Het lijkt wel of een groot deel van de wereld wordt geleid door heren die graag een karikatuur van zichzelf maken. Als het niet zo gevaarlijk was, zou ik er heel hartelijk om moeten lachen.
Lachen is vaak ontwapenend maar of dat bij dit soort treurige toestanden ook werkt, durf ik niet te garanderen. Ego’s zijn hardnekkige gezwellen die slechts door sterven buiten gebruik worden gesteld.
LikeLike
Beangstigend..deze ego’s.
LikeLike