Iedereen kent ze wel, mensen die zelfbenoemd zielig zijn en dit als alibi gebruiken om de rest van de wereld vijandig te benaderen. Ik kom ze ook wel eens tegen. Laatst nog, we zaten op een terrasje, gezellig te kletsen over helemaal niks, toen een man aanschoof die ik pas eenmaal had ontmoet. Ik had destijds met hem aan de bar gezeten en toen hij echt teveel had gedronken en ruggelings van de kruk af lazerde, had hij mij in zijn val meegenomen. Ik weeg namelijk denk ik de helft van wat hij weegt. Enfin, hij nam plaats aan onze tafel en wij begroetten hem vrolijk. “Ah”, zei ik, “de man die van mij een gevallen vrouw heeft gemaakt.” Helaas schoot mijn onschuldig bedoelde uitspraak bij de man volledig in het verkeerde keelgat. Hij spoot vuur en besloot dat ik het type vrouw was dat wordt aangeduid met allerlei vreemde woorden voor bepaalde lichaamsdelen. En dan bedoel ik niet mijn voet.
De hele tafel was met stomheid geslagen. Mijn man, onvoorwaardelijk op mijn hand, trok ernstig van leer. Nu ben ik niet op deze wereld om vrienden te maken dus ik maakte me weinig zorgen. Een dergelijke uitval zegt meer over de man zelf dan over mij. Hij was ernstig gepikeerd. De benamingen die hij voor mij bezigde waren bloemrijk. Hij vond het schandelijk dat ik alleen dat maar dat ene feit van hem onthouden had. Maar ja, als je niet wilt dat mensen je herinneren als een dronkenlap, moet je zorgen dat je dat niet bent.
Het excuus was dat zijn vrouw ernstig ziek is. Dat vind ik echt heel erg voor hem. Maar weet je, in mijn leven is ook weleens wat aan de hand en dat is voor mij toch ook geen reden om rond te lopen en mijn bek maar een douw te geven. Het is af en toe moeilijk maar soms moet je je toch echt als een volwassene gedragen. Iedereen heeft namelijk zaken in zijn rugzak zitten. Er zijn altijd mensen die meer ellende hebben dan jijzelf. Gelukkig maar, zou ik heel egoïstisch bijna zeggen.
De dag erna kwamen we de man weer tegen. Inmiddels nuchter, althans dat hoop ik dan toch voor hem, het was vroeg in de middag. Hij groette niet en liep ons zonder te kijken voorbij. Het bevestigde het beeld dat ik inmiddels van hem had. Een echte loser.
Een met tefal bekleed ruggetje geeft vaak een diepe voldoening.
LikeLike
Je zou je excuus toch eens aanbieden zeg, nee dat nooit!
I rest your case!
LikeLike
Weer haarfijn verwoord. Geweldig!!!
En zo herkenbaar…
LikeLike