Ballenbak

FB_IMG_1495267644533

In ons gezin zijn tennisballen een verbruiksvoorwerp. Dat klinkt vreemd. Normaal gesproken is een tennisser betrekkelijk zuinig op zijn ballen. Natuurlijk, ze gaan niet oneindig mee, maar ze worden gekoesterd en goed behandeld. Zo niet bij ons.

En de grap is, wij tennissen niet eens, mijn maatje en ik.

Wij hebben een kleine zwarte hond die verzot is op tennisballen. Hij doet er, figuurlijk, een moord voor. Natuurlijk figuurlijk, de kleine man doet geen vlieg kwaad. Ondanks zijn slechte naam. Je doet hem geen groter plezier dan met een nieuwe tennisbal. Hij springt enthousiast om je benen en kan niet wachten tot hij, braaf zittend op zijn hondenmand, zijn kado in ontvangst heeft mogen nemen. Met zijn machtige kaken behandelt hij de bal als een soort kauwgum. Ik moet direct weer denken aan die mierzoete hubba bubba kauwgom van vroeger. Een enorme roze blok chemisch goedje waar je acuut pijn in je kaken van kreeg. Stef heeft daar geen last van. Hij ligt tevreden kauwend op zijn kussen. Zijn kaken zijn tegen serieuzer werk bestand.

Ineens, ja hoor, pttssss. We horen het, de bal is alweer lek. Stef staat op en legt het kleffe geval op je schoot. “Spelen baasje?”

De hoeveelheid ballen die wij aanschaften werd toch wel serieus. We probeerden het merk van de Action. Dat was geen succes. Goedkoop is duurkoop en ons hele huis lag continue vol stukken rubber. Het zag er niet echt fris uit. Maar om nou iedere week naar de sportzaak te rijden voor een paar kokers Wilson’s is ook weer zo wat.

Een rondgang op het internet bracht ons bij de website www.oudetennisballen.com. Geweldig. Je bestelt een voorraad ballen, van 12 tot 96 stuks per keer, voor een heel acceptabel bedrag. De ballen worden verstuurd in wat er maar als doos voorhanden is. Soms staat er met grote letters “fragile” op. De postbode overhandigt het pakket met gepaste voorzichtigheid.

Een deel van de opbrengst gaat naar het indoor gehandicapten tennis. Dat is een mooie bijkomstigheid. Tenslotte hebben wij toch regelmatig een nieuwe voorraad nodig. Wij blij, zij blij. En Stef blij, zijn slopershobby levert alleen maar lachende gezichten op.

 

 

 

Advertentie

5 gedachtes over “Ballenbak

  1. Een geweldige uitkomst. Die van ons was ook helemaal van de tennisballen maar in tegenstelling tot Stef kon één bal wel een jaar mee. Nooit gingen ze stuk. Gooien en brengen. Keer op keer. Als ik zonder tennisbal van huis ging dan kon ik terug want anders werd de wandeling een traumatische ervaring voor ons beiden.

    Like

  2. Wat een humoristisch en ontroerend verhaal, Machteld. De blije Stef met zijn nieuwe bal en en passant ook nog de steun voor het indoor gehandicapte tennis.

    Like

  3. Toch, als kenner zeg maar, kan ik je zeggen dat die Wilson’s wel het beste zijn. Ik hoor meteen het verschil als ze met een andere gooien. Ik kreeg hem van de buurman die niet meer tennissen kan en in tegenstelling tot jouw Stef sloop ik ze niet. Of misschien moet ik zeggen: nog niet 😂.

    Groeten van Scotty

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.