Soms merk je dat je onbewust glimlacht. Dan heeft het leven zomaar ineens gelukkige momenten voor je in petto. Natuurlijk moet je die wel zien. Als je dat kunt, ben je een gelukkig mens.

Marijke kan dat heel goed. Doordat zij een lodge heeft, ontmoet zij gasten vanuit de hele wereld. Sommigen zijn eenmalige gasten, die komen, genieten en gaan. Maar er zijn ook mensen waar zij contact mee houdt. En zo kan het dan gebeuren dat er een vraag komt vanuit Japan. Een designer wil een stoel laten maken in 180 verschillende landen. Alleen het ontwerp wordt gestuurd, de lokale timmerman mag zichzelf daarna uitleven. Op zijn eigen manier. En tegen betaling. Marijke kijkt in gedachten rond in haar netwerk en vraagt iemand die zij kent en die dit zeker met beide handen zal aanpakken. De eerste glimlach is geboren.

Daarna denkt zij na over de Nederlandse maaltijd die zij een vriend heeft beloofd. Hollandse pot, dat is lang geleden. De jongen die haar boodschappen haalt, brengt desgevraagd aardappels mee. Vijf stuks, in Gambia gaan aardappels niet per kilo. Als Marijke voorbereidingen wil gaan treffen, komt zij tot de ontdekking dat de aardappels al zijn gekookt. Ook dat tref je in Nederland niet aan in de supermarkt. “Maar,” denkt zij glimlachend, “dat scheelt in ieder geval weer werk.”

In de middag staat ‘winkelen’ op het programma. Dat betekent tweedehands winkeltjes afstruinen op zoek naar simpele dingen. Onlangs heeft ze nog een Tupperware voorraadbus  gescoord. Het is onvoorstelbaar wat Europeanen dumpen in Afrika, onder het mom van liefdadigheid.

De Nederlandse maaltijd bestond uit frites, asperges in boter met een ei en extra appelmoes. Misschien niet de meest exclusieve maaltijd uit het Nederlandse kookboek maar wel heerlijk als je bedenkt dat er in Gambia wordt gekookt met wat er in huis is. Waar wij in ons koude landje dan wel weer jaloers op kunnen zijn, is een lange zwoele avond. Een glaasje wijn, luisteren naar de geluiden van de duisternis. Hoe zou het mogelijk zijn niet te glimlachen.

Wellicht is dit niet de dag die wij verwende Westerlingen bovenaan ons lijstje hebben staan. In onze snelle maatschappij is het bijna ondenkbaar om te kunnen genieten van dergelijke simpele dingen. Daarom kan ik wel eens jaloers zijn op Marijke. Zij heeft het niet voor niets gehad in het leven maar ze heeft daardoor wel geleerd dat geluk niet zit in geld of bezittingen. Geluk zit in een glimlach.